4 مرحله اصلی که وقتی به خودمان دروغ می گوییم از آن عبور می کنیم

آیا تا به حال به خود دروغ گفته اید تا از پذیرش حقیقتی که برای شما غیرقابل تحمل بود اجتناب کنید؟ طبق تحقیقات جدید، شما تنها نیستید. با توجه به تحقیقات انجام شده و با شناسایی چهار اصل خودفریبی یا خودفریبی، این موضوع بسیار رایج و قابل پیش بینی به نظر می رسد. بر اساس این تحقیق، چهار مرحله اصلی وجود دارد که ما هنگام دروغ گفتن به خود از آن عبور می کنیم.

4 مرحله اصلی دروغ گفتن به خودتان:

۱- باورهای خود را سازماندهی مجدد کنیم

اولین مرحله از خودفریبی که توسط محققان توصیف شده است، "سازماندهی مجدد باور" است. این مرحله ای است که خودمان را متقاعد کنیم که آنچه می خواهیم درست است. به عنوان مثال، استاد فلسفه آلبرت نیون توضیح می دهد که اگر پدری متقاعد شود که پسرش دانش آموز خوبی است، روزی که پسرش با نمرات بد به خانه می آید، ممکن است ابتدا بگوید که موضوع مهم نیست یا معلم توضیح نداده است. درس از نظر جسمی خوب است زیرا واقعیت به همین شکل است.

2. انکار عمدی حقایق

این مرحله همان چیزی است که نیوئن و نویسنده همکارش، دکتر فرانچسکو مارکی، «انتخاب هدفمند حقایق» می نامند. این مرحله از دروغ گفتن به خودتان شامل پرهیز از افراد، مکان ها و چیزهایی است که می تواند باعث ناهماهنگی شناختی با ارائه حقایقی شود که با باورهای شما در تضاد است. بر اساس مثال بالا، این مرحله می تواند به پدر اجازه دهد تا از شرکت در کنفرانس والدین و مربیان اجتناب کند. چون نمی خواهد با حقیقتی که نمی خواهد روبرو شود. در این مثال واقعیت این است که پسرش شاگرد خوبی نیست.

3. تردید در اعتقاد

وقتی صحت چیزی زیر سوال می رود، به راحتی می توان در آن شک کرد. بنابراین مرحله سوم شناسایی شده در این تحقیق «شک در ایمان» است. بالاخره دیدن کم و بیش مساوی با باور ، است. بنابراین، هنگام مواجهه با چیزهایی که نمی توان آنها را دید یا لمس کرد، انکار حقایق ناخوشایند و ناراحت کننده در مورد آن چیزها برای مردم بسیار آسان است.

4. تولید حقایق از ابهام

در نهایت، ما مرحله خودفریبی را داریم که محققان از آن به عنوان "تولید حقایق از یک موقعیت مبهم" یاد می کنند. این مرحله شامل تفسیر نادرست موقعیتی بر اساس یک داستان تخیلی است که همیشه در ذهن داشته اید، اگر معلم مهربان ریاضی به طور مؤدبانه و غیرمستقیم به پدر بگوید پسرش در ریاضیات خوب نیست، پس فرض ذهنی پدر. درست است. که اگر مشکلی هست، در صورت وجود، با اظهار نظر مستقیم و صریح به آن رسیدگی می شود. بنابراین ممکن است لطف و توصیف دلنشین معلم ریاضی را به ارزیابی مثبت از توانایی های پسرش تعبیر کند و به خودش دروغ بگوید.

اکنون زمان آن است که بفهمیم.

چرا این کار را می کنیم؟

مارکی و نیون علاوه بر اینکه می خواستند مراحلی را که برای دروغ گفتن به خود استفاده می کنیم شناسایی کنند، می خواستند دلیل این کار را در وهله اول کشف کنند. نظریه آنها این است که ما تصویر بهتری از خود در ذهن خود ایجاد می کنیم، اعتماد به نفس خود را حفظ می کنیم و این به ما کمک می کند تا با انگیزه بمانیم.

نیون توضیح می دهد: «این مراحل دروغ گفتن به خودتان روش های مخربی برای انجام کارها نیست. بلکه بخشی از مکانیسم سیستم شناختی انسان برای حفظ دیدگاه تثبیت شده خود از خود و جهان است. این مکانیسم در مواجهه با چالش های جدید که مستلزم تغییرات سریع و ناگهانی است و باعث می شود فرد به خودش دروغ بگوید، ضعیف ظاهر می شود.

نتیجه

ما دوست داریم فکر کنیم که با خودمان صادق هستیم و برای انکار حقایق یا برای راحتی به خودمان دروغ نمی گوییم. اما طبق تحقیقات، نه تنها این امر رایج است، بلکه تقریباً همه ما به یک شکل درگیر خودفریبی هستیم. بنابراین، دفعه بعد که احساس کردید ممکن است حقیقت را از ذهن خودآگاه خود حذف کنید، به این چهار مرحله دروغ گفتن به خودتان توجه کنید و سعی کنید خود را برای رویارویی با حقیقت آماده کنید.

با این حساب، آیا تا به حال با انکار حقیقت به خود دروغ گفته اید تا احساس بهتری داشته باشید؟